Als ze ons mist, beeldbellen we af en toe

“Haar hoofd zit altijd vol met alles wat ze moet regelen en trauma’s die niet verwerkt zijn.”

Als ze ons mist, beeldbellen we af en toe

In Hart van Noord genieten zo’n tien tot vijftien ouderen elke dinsdagochtend van een bakkie koffie. Af en toe komt er een nieuw iemand bij, maar er zijn ook mensen die al lang deze gemeenschappelijke ‘huiskamer’ bezoeken. Zoals mevrouw Šivavec.
“Sinds kort neemt mevrouw Šivavec (73 jaar) ook deel aan het Samen eten voor senioren dat we hier in het buurthuis hebben, daar ben ik zo blij mee,” zegt sociaal makelaar Dinie Hennevelt enthousiast. “Haar netwerk is klein, ook heeft ze geen kinderen en in het afgelopen jaar zijn in korte tijd twee zussen van haar overleden. Haar man overleed drie jaar geleden. Strenge maatregelen rondom Covid waren nog volop actief. Ze heeft dus niet goed afscheid van hem kunnen nemen. Haar hoofd zit altijd vol met alles wat ze moet regelen en trauma’s die niet verwerkt zijn. De koffieochtenden en het gezamenlijk eten halen haar uit de somberheid.”

Oude werkplek
“Drie jaar geleden werd mevrouw Šivavec door het Buurtteam naar ons doorverwezen. Samen met de nieuwe deelnemer en de medewerker van het buurtteam zitten we dan even apart voor een gesprekje. Inmiddels is deze mevrouw helemaal op haar plek. Wel hebben andere deelnemers soms moeite haar te verstaan door haar accent. Wij hebben daar meer geduld voor. Het vertrouwen is gegroeid en daardoor bespreekt ze veel zaken met ons. Iedere dag loopt ze even binnen. Maar ook wij zijn druk, dus is het fijn dat ze nu ook meedoet met andere gezamenlijke momenten, want verder heeft ze nauwelijks contacten. Mevrouw Šivavec gaat nog wel een paar keer per jaar naar haar oude werkplek, het ziekenhuis. Ze heeft daar altijd hard gewerkt in de keuken. Met de huidige ploeg medewerkers drinkt ze dan een kopje koffie.”

Financiële zaken
“Het buurtteam is nog steeds betrokken bij mevrouw Šivavec, want zij helpen haar met het regelen van financiële zaken. Dat vindt ze lastig. Aan de ene kant is het natuurlijk heel fijn geholpen te worden, aan de andere kant kan ze zelf niet controleren of dat goed gaat. Ze voelt zich onmachtig, omdat ze zelf geen inzicht heeft. Dat is ook lastig. Haar kennis van de Nederlandse taal is te laag, ze is niet digitaal vaardig en tot 2022 deed haar man de financiële zaken. Ook wij helpen haar geregeld met wat zaken, zoals bijvoorbeeld het invullen van formulieren.

Okidoki
“Heel af en toe helpt onze sociaal beheerder Evert als er thuis bij haar iets kapot is. Ze ziet erg slecht. We zien mevrouw helemaal opfleuren als hij zegt: ‘Okikdoki, ik kom even kijken naar dat tuinhek.’ Ze zegt, dat wij een soort familie voor haar zijn geworden. Als ze op vakantie in Servië is, dan mist ze ons en beeldbellen we af en toe.”